'Visa-Disaster' trip naar Maleisie

Aan het eind van mijn vorige verhaal had ik nog hoop dat mijn visa-trip misschien toch wel leuk zou kunnen worden. In het onderstaande verhaal kunnen jullie lezen hoe mijn hoop vermorzeld werd.

Zondagavond zou ik om 23:30 opgehaald worden, dus de bus kwam naar Thaise begrippen mooi op tijd om 24:00 uur aan. Het was een minibusje met plek voor 9 passagiers achterin. De rugleuning kon naar achteren, er was airco, er hing een tv-scherm. So far, prima! :)
Ik wist dat de reis ongeveer 11 uur zou duren, maar hoe en wat werd pas duidelijk op het moment zelf. Ik dacht dus lekker te kunnen slapen en dan de volgende ochtend te arriveren. Helaas was niets minder waar. Om het uur werd er ergens minimaal 10 minuten gestopt, en moest ik er telkens uit, want ik zat op de klapstoel voor de deur. Verder zitten er diepe kuilen in de weg waardoor je omhoog schiet van de stoel. Bij de 10e stop ofzo wilde niemand meer naar buiten, maar toen bleek dat we van busje moesten wisselen. Om 6uur, bij de Thaise douane, moesten we in een rij staan om een ‘verlaat-thailand-stempel’ te halen en meer dan een half uur later konden we verder.. naar de Maleisische douane voor de ‘ik-ga-maleisie-in-stempel’. Zucht.. Toen stopten we weer ergens waar we ons paspoort konden kopiëren en zo bleek, gratis van het ‘warme’ buffet mochten ontbijten.. (dat er al zo lang stond dat het al koud was en we de meest onbetrouwbare dingen hebben laten liggen). Eenmaal bij het consulaat weer 30 min in de rij gestaan tot ik aan de beurt was en toen te horen kreeg dat ik ook me werkvergunning had moeten kopiëren. Dit kon bij het consulaat niet dus buiten op straat stond een auto met kopieermachine waar je 50 eurocent per kopie moest betalen.. Ik vertikte het om in de inmiddels 45 minuten rij te gaan staan en liep meteen naar het loket.. heb aan de rij uitgelegd dat ik er al was en dat ze mijn ophaalbon ook nog hadden, maar de helft verstond me niet en keek me boos aan. Ik was nu al 30 uur wakker en had er schijt aan.

Rond 12:00 uur kwamen we in het hotel aan, key card gekregen en toen wilde ik eerst 2 uurtjes slapen. DING-DONG.. Vrouwtje van de HK, had niks te melden. Weer naar bed. DING-DONG.. Weer vrouwtje van de HK: ‘check room please’. Ik: ‘I just checked in’. HK: ‘oh sorry’. Verder tukken.. DING-DONG.. (dacht AAAARRRG wat nu weer?!?!) Is het de kerel van de touroperator om te checken wie in welke kamer zit. Weer poging tot wat rust. DING-DONG.. (dacht: Jezus! What the fuck is wrong with those people!!!???) Is het weer de kerel van de touroperator die verbaasd was mij te zien en tot de conclusie kwam dat ie mij al opgeschreven had en dus fout zat. Mijn gedachte: (#$@!*$@#%@)Het was pas 13:30 en ik besloot maar om het laatste halve uurtje voordat me wekker ging maar niet meer te proberen om een dutje te doen, om zo een moord bij het volgende geluid van een bel te voorkomen.

Ik wilde naar chinatown en little india.. Leek me leuk, maar er was echt niks te beleven. Niet zoals je, je chinatown voorstelt. Het was gewoon een hele brede weg met lelijke grijze vervallen gebouwen. 70% van alles zat dicht. Er waren geen mooie tempels, leuke winkeltjes met souvenirs, geen eetstalletjes.. echt helemaal niks! Toen wilde ik met een taxi naar de canopy walk, een loopbrug tussen 2 bergen in. Toen de chauffeur het eenmaal begreep zei ie dat het al te laat was, dus toen ben ik maar naar het hotel gegaan. Daar 2 uurtjes gedut.. en toen zou ik met een amerikaans meisje en een finse jongen gaan eten, maar ik zag ze niet meer. Naast het hotel was een westers straatje met discotheken, restaurants en pubs. Zag er leuk uit en er was goeie muziek.. maar geen mens! Ik had bij een italiaans restaurantje net besteld toen die fin opeens aanschoof. De pizza was heel lekker.. maar door de regen zijn we naar binnen verhuist waar we naast de trap zaten waar een rat op en af liep! Na wat potjes te hebben gepoold vertelde de fin dat het in Maleisie al een uur later was.. handig om te weten! ‘s Nachts probeerde ik in het hotel door de discoherrie heen te slapen en niet te denken aan alle beesten die opeens in me badkamer opdoken.

De volgende dag wilde ik even naar het strand. Maar net toen ik het hotel uit liep, zei de fin dat de bus opeens een uur eerder vertrok.. adieu strandplannen. Toen besloot ik te gaan ontbijten.. de fin ging mee.. hij wees een kant op waar hij dacht dat we konden ontbijten maar er was niks en 45 min later zaten we waar ik eigenlijk heen wilde. We waren 40min te vroeg bij het consulaat maar daarna had ik me nieuwe visa. Op de terugweg bleek opeens dat we ook 2x gratis hadden mogen lunchen en 1 diner gratis was, maar niemand wist dit. Om een beetje te compenseren stopten we bij een restaurantje en kregen daar een mager dineetje. Voor terugkomst heb ik naar de vrouw van het hotel gebeld die deze reis geboekt had, zodat ze zou regelen dat ik weer opgehaald werd. Ondertussen stopten wat lugubere gasten en een politiebusje reed 3x langs om te kijken wat ik aan het doen was. Uiteindelijk na veel gebel en gedoe werd ik na anderhalf uur wachten pas opgehaald!

Het moraal van het verhaal: Zorg ervoor dat je in NL het juiste visum krijgt (multiple-entrance). Dan hoef je na 90 dagen alleen even het land uit en weer in, zonder langs een consulaat te moeten. En als je dan toch een nieuwe moet.. regel het zelf!

xX