De afgelopen 3 jaar in vogelvlucht.

3 Jaar in vogelvlucht. Nederland, Barcelona, Gran Canaria, Mallorca en meer!

Zo. Jeetje. 3 jaar geleden zat ik nog in Thailand. Het lijkt nog helemaal niet lang geleden.. mooi om me eigen verhalen te lezen.. EN hoogste tijd voor nieuwe verhalen!

Verandering. Ervaring. Mensen. Ontplooiing. Liefde. Vriendschap. Leren. Hoogtepunten en dieptepunten. Respect. Geven, en nemen. Inzicht. Geduld.

Afstuderen
De afgelopen jaren zijn voorbij gevlogen. Na Thailand keerde ik terug naar het gezellige Maastricht, wat modules volgen en veel plezier hebben met de aanwezige cariñas en bibes.
De zomervakantie vloog met veel plezier voorbij en bracht ook enige verandering in mijn leven (en dat van anderen).
Na de vakantie kon ik echter niet meer van al het leuke dat de stad en het studentenleven te bieden had genieten. Afstuderen noem je dat. Dag vrienden, hallo projectgroep. Om een lang verhaal kort te maken: Ik heb het overleefd.. met dank aan vrienden, vriendinnen, familie etc. Mijn creatieve, 'net-iets-anders-dan-anderen' werkende gen maakte het groepswerk weer eens lastig. Maar op het eind kwam alles goed. Bij de beoordelingen die op de 'peer' na zeer positief waren, was het commentaar van de externe expert de topper! "Als ik met iemand in zee zou gaan, om een bedrijf te runnen, dan zou ik jou kiezen." en wees daarbij mijn kant op. De 'dit-kan-toch-niet-waar-zijn' en 'ongelofelijk!' blikken die mijn groepsgenootjes toen uitwisselden was.. nouja.. :) :) bon!

Barcelona
Naast het afstuderen begonnen ook de voorbereidingen voor de volgende stage. Voor mij was het duidelijk: het moest en zou Barcelona worden! Met de beste manier om Spaans te leren, haalde ik het net, om een zeer gewild plekje op de Salesafdeling in het Ritz-Carlton Hotel Arts Barcelona te bemachtigen. Gelukkig vond mijn grootste concurrente (Marleen!) Ook een leuke plek vlakbij in Sitges. Super happy begon ik zo mijn nieuwe leventje in de bruisende stad Barcelona. Prachtig! De hele stad! De architectuur, talloze restaurants en uitgaansgelegenheden, veel, VÉÉL lange feestnachten, wandelingen door het Parc Guell van Gaudi, Montjuic met het olympische stadion, langs alle winkeltjes slenteren, van de dure Passeigh de Grácia tot de kleine steegjes in El Gótico en Born waar schattige kleine winkeltjes alles een pittoreske flair geven, op het strand van de zon genieten.. en een lekker ijsje van de VIOKO! :D.. En zo kan ik nog wel even doorgaan! LOVE - IT !!!
De stage in het hotel bleek echter toch niet zo helemaal mijn ding. Elke dag 9 uur achter een pc zitten bezorgde me niet alleen rugklachten, maar ook een aantal 'gênante momenten'. Zo klopte de Afdelingsmanager (een klein Spaans, met hoog piepstemmetje veels te snel pratend vrouwtje) af en toe op het raam van de gang (waar ik met mijn gezicht recht voor zat) als mijn oogleden weer eens op half 10 hingen.. of was iedereen hiervan op de hoogte elke keer als ik een toets te lang indrukte en de pc een luide 'PIIIIIIIIEEEEEEEEEP' gaf.. ook de engelse manager die achter me zat. Die gooide er dan droog, int Engels, een grappige bemerking in. Na me meer dan genoeg verveeld en te weinig geleerd te hebben (ook al had ik veel lol) wisselde ik naar housekeeping-pool. Hier verbeterde ik een aantal social-skills aardig, kreeg leuke fooien, werd poepie-bruin, en rende er weer wat kilo's af die er achter de pc met alle lekkernijen van regelmatige verjaardagen of afscheidsfeestjes aan waren gekomen.
In twee korte weekendjes Mallorca leerde ik natuurlijk ook leuke mensen kennen en werd steeds duidelijker dat ik wat meer betrokken zou raken met het restaurant dat mijn vader in 2001 opende. Na mijn stage, nam ik in augustus de veerboot van Barcelona naar Palma. Aangezien de 2 half kapotte grote (GROTE!) koffers, 1 kleine handbaggagekoffer, 1 laptoptas en nog een klein tasje, gevuld had met alles wat ik op één of andere manier in die 6 maanden aangeschaft had mee moesten, was vliegen geen optie. Ja, taxi prima.. en dan sta je bij de haven met al die spullen en maar 2 handen. Nouja goed, ben de veerboot zonder hulp op en afgekomen en heb me spullen op Mallorca weer allemaal uitgepakt..

Mallorca
Tot november geniette ik het leven op Mallorca met Lucas. Zon, zee, strand.. of luieren aan het zwembad in de tuin.. Feesten.. Lekker koken of uit eten gaan.. Nog beter Spaans leren, boeken lezen.. socializen, maar natuurlijk ook een oogje op de carrièremogelijkheden. Hiermee heb ik volgens mij die 3 maandjes al aardig samengevat.. Hehe, in november 2 weken naar Nederland geweest om familie en vrienden op te zoeken, maar aangezien het weer er nogal grauw, koud en nat was zochten we toch snel weer de zon op..

Gran Canaria
Hello sunshine! Zo is een winter best zonder depressie te overleven. :) 20 Graden, zon zee, strand en.. werk. Na een viertal weken al bijna de hoop te hebben opgegeven, vonden we beiden toch een leuke baan. Binnen 2 dagen kreeg ik opeens 3 telefoontjes en kreeg verschillende banen aangeboden! Ik heb ervoor gekozen eens wat ervaring op te doen als receptioniste bij het Iberostar Costa Canaria. Het was een erg leuke en leerzame tijd met veel nieuwe vrienden, leuke momenten, de nachtdiensten bevielen me prima en me Spaans ging er op vooruit. Aangezien het een beetje een ‘senioren-hotel’ was, was het ook onvermijdelijk dat iemand tijdens mijn nachtdienst een hartaanval kreeg. Bel je meteen de kliniek aan de overkant van de straat, krijg je dit(vertaald uit t Spaans):

“Goedenavond ik heb meteen een ambulance nodig.”
Andere kant van de lijn: “Ok, wat is er aan de hand?”
Ik: “Een man zit hier nu bij de receptie en heeft hevige pijn in zijn borst en linker arm, een hartaanval.”
Stem: “Ok, wat is de naam van de gast?”
... (..zusenzo..)
“Heeft de gast een internationale verzekeringskaart?”
..”Geen idee”..
“Ok, blijft u aan de lijn.”
…tiktak…
…tiktak…
“Ok, kunt u de gast vragen of hij verzekerd is?”
“ …………. !!!... Ik heb een ambulance nodig!!.. wat dacht je daarvan? De rest zoek je later maar uit! “
“Ja maar we moeten eerst een aantal gegevens hebben.”
“Ja die heeft meneer vast wel! En nu opschieten!”
“Ok, er is al een dokter onderweg, 20 minuten.”
… 8L … “De kliniek is nog geen 50 meter hiervandaan! Ik bel wel een taxi! Daag!

Zo, gast met zijn vrouw snel in de taxi gezet (die had nog geen 2 min nodig). Na een kwartier stopt een auto, stapt een man met witte jas aan uit. Sluit zijn auto af. Loopt naar binnen. “Goedenavond, er is gebeld worden?” Ik: “Nou.. euh.. ja.. inderdaad.. 20 minuten geleden.. de man had een hartaanval en ik heb degene aan de telefoon verteld dat ik het vertik om te wachten tot die oude man hier aan de receptie verrekt en dood gaat en heb ze met de taxi naar de kliniek gestuurd.” Daarop liep de man met de witte jas aan kwaad weg en ontving ik nog 5 telefoontjes waarin ik steeds gevraagd werd informatie over de gasten te verstrekken die ze, ze ook zelf vragen konden aangezien zij zelf ter plekke waren. Zelfs betaalgegevens! Mooi niet dus..
Fijn zulke nachtdiensten.

De vier maanden op Gran Canaria gingen in een vogelvlucht voorbij. Het zuiden, Maspalomas, Playa del Ingles, San Augustin zijn toeristische trekplijsters maar hebben zeker ook wat mooie kanten als je weet hoe wat en waar. De duinen zijn prachtig, alhoewel je in bepaalde gebieden niet raar op moet kijken als je poedelnaakte mannen hand in hand voorbij ziet lopen. Haha.. Met een autootje hebben we ook het eiland wat verkend, zijn de bergen in gegaan waar het op de top van de ‘Roque Nublo’ ook met jas aan toch best koud werd en je bergaf weer naar een zwembad verlangde, en ben ik met een vriendin in Las Palmas naar de Spaanse Musical van ‘Belle en het Beest’ geweest.
In maart werden de Mallorca-plannen concreter en zo keerden we eind maart weer terug naar ons bekend eilandje.

26 Maart kwamen we op Mallorca aan en de 29e op Paasvrijdag openden we om 18uur de deuren van het ‘nieuwe’ Brisas del Mar! Met behulp van vriendlief die een mooi appartementje voor ons gevonden had en me daarnaast een heel stuk wegwijs maakte op zijn oude werkplek voelde ik me na een weekje al goed voorbereid op het komende seizoen.
Oh boy, als ik toen had geweten.. wat ik nu weet..
Nouja, jong, onwetend maar erg gemotiveerd ging ik de uitdaging aan.

Hehe, na een weekje had ik een tafel met 9 Engelsen.
EN“Do you serve some cocktails here?” IK“Of course I do!” EN”Ok, what do you have?” IK”Euhm,.. Mojito, Caipiriña… euhm..” EN”Can you make a Piña Colada” IK”Yes, sure!”..
Naar binnen gelopen, Google: “cocktail recepten”.. alle ingrediënten aanwezig en Tadaa!
EN“These are probably the best cocktails we had this holiday!” IK”Thank you!” :D :D (fjiew..)

Met deze ‘leren op de werkplek’-methode, nam ik vervolgens personeel aan, ontsloeg deze weer indien nodig, maakte schema’s en checklists, leerde om te gaan met het sterk wisselend publiek waarop het aanbod aangepast moest worden, kreeg inzicht in de financiën, leerde Spaanse wetten kennen, praatte met leveranciers over prijzen, zorgde voor de marketing, maakte een Facebook, Tripadvisor en Google site aan en stond bovendien zelf op de werkvloer.
Na zo’n anderhalve maand begon ik aan de 7-daagse werkweek te wennen en stukje bij beetje werd de ‘inhoud’ van wat ‘zelfstandig zijn’ werkelijk betekend duidelijk.

Zo, dit verhaal is alweer lang genoeg, 3 pagina’s voor 3 jaar. Volgende keer weer meer o.a. over het bezoek van Herman de Blijker en hoe het seizoen verder is verlopen!